Perşembe geceleri, sokakta kimse olmazdı…
Türkiye’nin televizyon dizileriyle geçmişi, ABD’de fazla popüler olmayı başaramamış yapımların başarılı dublajlar ve muhtemelen izlenebilecek başka hiçbir şey olmaması faktörleri ile TRT’nin siyah-beyaz ekranlarından orta sınıfın evinde “olay” yaratmaları geçmişine dayanıyor. O dönemlerde ekrana gelen Bonanza, Küçük Ev, Dallas, Kaçak vb. diziler, şehirli memur/işçi kesimini “evde tutmaya yarayan” bir işlev görüyor, günlük hayata her yoldan nüfuz ediyordu. Bir kötülük birimi olarak J.R.’dan söz ediliyor, Laura’nın acılarına ağlanıyor, Cartwrightların akşam yemeğinde birbirlerini selamlamaları taklit ediliyordu. Ekranın renklenmesi Mavi Ayların, Beyaz Gölgelerin, Cosbylerin, MacGyverların, Köle Isauraların,Hayat Ağacı‘nın, Cesur ve Güzellerin, Yalan Rüzgârı‘nın ve çok sayıda çizgi filmin egemenliğinde olsa da bir yandan yerli dizi sektörünün doğuşuna tanıklık ediyordu. Perihan Abla, Uzaylı Zekiye, Dokuzuncu Hariciye Koğuşu, Lüküs Hayat, Gençler, Mahallenin Muhtarları, Kuruntu Ailesi ve elbette Bizimkiler gibi yapımlar, köyden kente, doğudan batıya göç dalgası ile yeniden kurulan şehirli yaşamın hem göstereni hem de gösterileni oluyordu…
Yazının devamı için lütfen tıklayınız: Birikim Dergisi, “Kürtler Vadisi”